Είμαστε μια παρέα φίλων από την Τσεχία που ζούμε σε μια μικρή πόλη στην Κρήτη. Ξεκινήσαμε να βρισκόμαστε μεταξύ μας για να έχουμε εμείς και τα παιδιά μας παρέα για τον ελεύθερο χρόνο. Οι συναντήσεις μας άρχισαν με τον καιρό να γίνονται πιο οργανωμένες συνειδητοποιώντας πως τα παιδιά μας μέσω των κοινών παιχνιδιών γίνονται πιο συνεργάσιμα μεταξύ τους αλλά και με μας. Λατρεύουν να παίζουμε όλοι μαζί, τους ενθουσιάζει όταν εμείς λαμβάνουμε μέρος σε παιχνίδια τα οποία δημιούργησαν μόνα τους και πως αποκτούν εμπιστοσύνη προς εμάς με εντελώς φυσιολογικό τρόπο. Χαίρονται όταν κάτι δημιουργούν ή καταφέρνουν κάτι καινούργιο. Καλυτέρευσε η συμπεριφορά τους καθώς επίσης και το λεξιλόγιο και οι γνώσεις τους. Καταλάβαμε πως το πιο απλό παιχνίδι μπορεί να λειτουργεί έναντι στην ξενοφοβία και μισανθρωπία. Επίσης συνειδητοποιήσαμε πόσο πλούσια είναι η καλλιτεχνική δημιουργία προσδιορισμένη για τα παιδιά στην Τσεχία και στη Σλοβακία, με ρίζες βαθιά στο 19ο αιώνα με την κορυφαία φάση των δεκαετιών 1970 – 1980 και πως είναι κρίμα να καταναλώνεται μόνο σε αυτές τις δύο χώρες. Και εμείς αποκτήσαμε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στην επικοινωνία με τα ίδια μας τα παιδιά, γίναμε πιο δημιουργικές και πιο χαρούμενες. Θα θέλαμε να μοιραστούμε το υλικό που εντελώς αυθόρμητα συλλέξαμε.

Διαβάστε, κάντε μας κριτική, σχολιάστε και προσθέστε δικές σας ιδέες!


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

Τα καταφέραμε!!! Η Χώρα των παραμυθιών έγινε πραγματικότητα!

Μετά από τέσσερα χρόνια υπομονετικής  δουλειάς καταφέραμε να φτάσουμε στο στόχο μας: να εκδώσουμε μια συλλογή  παραμυθιών από την Τσεχία. Ιδού το αποτέλεσμα!
Το βιβλίο μας αποτελείται από 14 παραμύθια -  παραδοσιακά και μοντέρνα. Μερικά απ' αυτά είχαμε παρουσιάσει στο blog μας:
http://www.mamampampaelate.blogspot.cz/2012/02/blog-post_17.html
http://www.mamampampaelate.blogspot.cz/2011/05/blog-post_6614.html
http://www.mamampampaelate.blogspot.cz/2011/05/blog-post_05.html



Η "παραμυθένια" εικονογράφηση είναι της  ζωγράφου και μουσικού Σοφίας Προύσαλη. 




Ποτέ δεν θα καταφέραμε να φτάσουμε στην έκδοση χωρίς τη βοήθεια της φίλης μας της Εσθήρ Ποθουλάκη, αρχαιολόγου από τον Άγιο Νικόλαο.


Για την επαγγελματική επιμέλεια και συμβουλές ευχαριστούμε στον δημοσιογράφο Άρη Καρρέρ με τον οποίο είχαμε ξανά συνεργαστεί στο βιβλίο " Με τα μάτια των παιδιών" http://www.mamampampaelate.blogspot.cz/2012/03/blog-post_25.html


Το βιβλίο μας , πήρε την τελική του μορφή στα χέρια του γραφίστα Κάρελ Μπιάλεκ. Τον ευχαριστούμε για την όμορφη δουλειά που έκανε αλλά και για την υπομονή που έδειξε στις απαιτήσεις μας. Με τον Κάρελ είχαμε συνεργαστεί και στο βιβλίο του Τάσου Μελετόπουλου που το 2011 εκδόθηκε στα τσέχικα και ονομάζεται Αστροναύτης στη θάλασσα.


Ευχαριστούμε και στις εκδόσεις Powerprint της Πράγας (www.publikace24.czγια την έκδοση του βιβλίου.


Το μεγαλύτερο ευχαριστώ μας αναμφισβήτητα ανήκει  στα παιδιά μας - την Εύα , την Τατιάνα, την Κλεάνθη τον Θοδωρή και τον Οδυσσέα, - για την έμπνευση και την αυστηρότατη κριτική στην επιλογή και μορφή των παραμυθιών. Πιστεύουμε ότι τα αγαπημένα παραμύθια των μικρών μας θα γίνουν αγαπημένα και στα δικά σας παιδιά.



Το βιβλίο μπορείτε να παραγγείλετε επικοινώνοντας μαζί μας στην ηλεκτρονική διεύθυνση του μπλογκ μας: verandrebar@gmail.comΤιμή του είναι 13 ευρώ (350 κορώνες) συν έξoδα αποστολής.

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Βιβλίο "Με τα μάτια των παιδιών"

το οποίο δημοσιεύσαμε ηλεκτρονικά (http://mamampampaelate.blogspot.cz/2012/03/blog-post_25.html)
είχε μόλις εκδοθεί στις εκδόσεις του Άρη Καρρέρ στην Αθήνα και κυκλοφορεί.
Στην ελληνική κοινότητα της Πράγας
Όταν ο Σλοβάκος συγγραφέας ο Φράνιο Κραλ έγραφε τη νουβέλα του Τα παιδιά της Σουζάνα Τσενκόβα, δεν μπορούσε να φανταστεί το επίπεδο ζωής που θα έχουν όλα τα παιδιά στη σοσιαλιστική Τσεχοσλοβακία λίγες δεκαετίες αργότερα, όπως εμείς που γεννηθήκαμε στο σοσιαλισμό, δεν μπορούσαμε με τίποτα να φανταστούμε τις καταστάσεις που περιγράφει o Κραλ στο βιβλίο του μιλώντας για την κατάσταση στην ύπαιθρο της προπολεμικής Σλοβακίας. Θέλοντας να τιμήσουμε την πορεία του, τη στάση της ζωής του, το λογοτεχνικό του έργο αλλά και για να υπογραμμίζουμε την αναλογία της εποχής τότε με τη σημερινή, αρχίσαμε πριν από μερικά μόλις χρόνια να γράφουμε μια ιστορία εμπνευσμένη από τη νουβέλα του. Αλλά ούτε εμείς τότε δεν φανταζόμασταν (ή ίσως δε θέλαμε να δεχτούμε) πως οι ίδιες καταστάσεις καταφτάνουν στις δικές μας χώρες. Στη σημερινή Σλοβακία περιμένουν συνταξιούχοι για μακαρόνια και αλεύρι από την ανθρωπιστική βοήθεια. Στην Ελλάδα υπάρχουν σήμερα πάρα πολλοί οι οποίοι  δεν έχουν λεφτά να ζεσταθούν στα σπίτια τους, να αγοράζουν  κολατσιό για τα παιδιά τους στο σχολείο, που είναι άνεργοι επί χρόνια.

Κλείνουν σύγχρονα εργοστάσια, σχολεία, θέατρα, αλλά και νοσοκομεία. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι άστεγους και ζητιάνους… Είναι αυτονόητο πως αυτές οι καταστάσεις φέρνουν τη δυσαρέσκεια των ανθρώπων. Φυσικά μερικοί πιστεύουν πως «για την φτώχεια φταίει η οικονομική κρίση. Η αλήθεια είναι αυτή, αλλά ποιος φταίει για την κρίση; Η κρίση δεν ήρθε με τους χειμερινούς ανέμους. Δεν την κολλήσαμε από το βρώμικο νερό σαν κάποια αρρώστια.   Πράγματι . ορισμένοι άνθρωποι μιλάνε για την κρίση σαν να ήταν κάποια κακή μάγισσα, η οποία εμφανίστηκε μια μέρα και διώχνει τους εργάτες από τη δουλειά και κάνει τα φτωχά παιδιά να πεινάνε. Οι πλούσιοι λένε πως η κρίση αφορά και αυτούς, πως όλοι μας στο ίδιο καράβι είμαστε, κι εκείνοι κι εμείς. Η κρίση όμως είναι δικό τους παιδί μόνο που τρέφεται με τις σάρκες μας.»
Υπάρχουν όμως και εκείνοι οι οποίοι ξέρουν πως η μοναδική λύση είναι να πάρει ο λαός στα χέρια του τον πλούτο που ο ίδιος δημιουργεί με την εργασία του …και να μοιράζει τον πλούτο δίκαια βάση των αναγκών του λαού και όχι του κεφαλαίου και των κεφαλαιοκρατών. Αταλάντευτοι διεξάγουν τον αγώνα τους για την αλλαγή της κοινωνίας παρόλο που παρουσιάζονται σαν υπερβολικοί, γραφικοί, ανεύθυνοι, άμυαλοι ή εγκληματίες. Μάχονται για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο στα πλαίσια μιας πραγματικής σοσιαλιστικής κοινωνίας. Για αυτό το βιβλίο «Με τα μάτια των παιδιών» που μόλις κυκλοφόρησε, είναι αφιερωμένο στους χαλυβουργούς του Ασπροπύργου οι οποίοι γίνανε πρωταγωνιστές μιας από τις πιο επιτυχημένες απεργίες στην ιστορία του ταξικού εργατικού κινήματος σαν έκφραση του σεβασμού μας, της αλληλεγγύης και της συμμετοχής μας.

Άρης Καρρές (εκδότης) 
Βέρα Κλώντζα-Γιακλοβα (συγγραφέας)
Πέτερ Νισπόνσκυ (συγγραφέας του προλόγου)






Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

Το βιβλίο Το Κοράσι στο καθρέφτη έγινε και θέατρο!


Το βιβλίο Το Κοράσι στο καθρέφτη στο οποίο είχαμε αναφερθεί πρόσφατα (http://mamampampaelate.blogspot.gr/2011/11/t.htmlέγινε θέατρο. 
Συγγραφέας του βιβλίου Ειρήνη Παγκάλου μαζί με τους συνεργάτες της το παρουσίασε σαν μια από τις δραστηριότητες του 3ου παιδικού φεστιβάλ στον Άγιο Νικόλαο. Παρόλο που επιλογές για τα παιδιά ήταν άπειρες δεν έμεινε άδεια καρέκλα και πολλοί παρακολουθούσαν την εκδήλωση όρθιοι.

Τα σκηνικά...

Το κοινό...

Η συγγραφέας...


Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Όλα όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο.



Αυτή τη φορά σας προτείνουμε ένα βιβλίο το οποίο έγραψε ένας Αμερικάνος συγγραφές Robert Fulghum και φέρνει τίτλο:

Όλα όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο.




Όλα όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο.
Η σοφία δεν βρίσκεται στην κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί στα λοφάκια από άμμο, στο Νηπιαγωγείο. Αυτά είναι τα πράγματα που μαθαίνεις:
Να μοιράζεσαι τα πάντα.

Να παίζεις τίμια.

Να μη χτυπάς τους άλλους.
Να δίνεις και να παίρνεις.
Να λες συγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον.
Nα μαθαίνεις, να σκέπτεσαι, να σχεδιάζεις, να ζωγραφίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και να εργάζεσαι.
Να βγαίνεις στο δρόμο και να κρατιέσαι χέρι με χέρι και να μένεις μαζί με τους άλλους.
Να αντιλαμβάνεσαι τα θαύματα. Να θυμάσαι το μικρό σπόρο μέσα στο δοχείο από φελιζόλ ' οι ρίζες πάνε προς τα κάτω και το φυτό προς τα πάνω ' κανείς πραγματικά δεν ξέρει πώς και γιατί, αλλά όλοι μας μοιάζουμε σ' αυτό.
Να θυμάσαι τη λέξη "κοίτα" - παρατήρησε. Όλα όσα πρέπει να ξέρουμε βρίσκονται κάπου εδώ μέσα. Ο χρυσός κανόνας - η αγάπη, η οικολογία, η πολιτική, η ισότητα και η υγιεινή ζωή.
Πάρτε την κάθε μια από αυτές τις συμβουλές και εφαρμόστε τη στην οικογενειακή σας ζωή, στην εργασία σας, στην κυβέρνησή σας, στον κόσμο σας ' - θα παραμείνει αληθινή, ξεκάθαρη, σταθερή.
Ανεξάρτητα από την ηλικία μας, είναι καλύτερα όταν βγαίνουμε έξω στον κόσμο να κρατιόμαστε από το χέρι και να είμαστε μαζί με τους άλλους.


Εμείς κάναμε τα διηγήματά του, γεμάτα ανθρωπιά και κατανόηση, αφορμή να μάθουμε τα παιδιά πως και τα λουλούδια πρέπει να γεννηθούν, να τα φροντίζουμε και αν δεν το κάνουμε καλά θα πεθάνου, πως θα ζήσουν και θα γίνουν όμορφα φυτά...και στο τέλος, όταν θα δώσουν τους καρπούς... θα πεθάνουν...

 
  
  














Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

Tο κοράσι στον καθρέφτη


Κατάλαβα μόλις το βιβλίο άρχισε να γεννιέται στο κεφάλι της φίλης μου. Μου περιέγραφε πως άρχισε να το γράφει, ύστερα μου έδωσε να διαβάζω ένα απόσπασμα, έμαθα όταν το χειρόγραφο ήταν έτοιμο, συμμεριζόμουν την αγωνία της που, πως και αν θα εκδοθεί. Απόλαυσα τη χαρά της όταν έμαθε πως το βιβλίο της έγινε δεκτό στις εκδώσεις Ιωλκός. Όλα αυτά όμως δεν είχαν μικραίνει τη χαρά και τον ενθουσιασμό μου όταν βρήκα το βιβλίο στο γραμματοκιβώτιο τρέχοντας το πρωί στη δουλειά. Έκατσα στο τραμ, και από το φάκελο έβγαλα ένα λεπτό βιβλίο με εξώφυλλο που είχανε τα παλιά βιβλία που διαβάζανε οι μαμάδες μας. Το κοράσι στον καθρέφτη, έλεγε ο τίτλος. Άρχισα να το μελετάω άμεσα.  Πρόλαβα να μάθω πως η ζωγραφιά του εξώφυλλου είναι της Μέλανη Ρέτσα, γύρισα άλλη μια σελίδα και βούρκωσα: «Στη Μαρία, το δικό μας άγγελο της άλλης πλευράς.»… Γρήγορα ξεκίνησα με το κείμενο. Όταν σήκωσα το κεφάλι μου από το βιβλίο να ελέγξω που φτάνω, συνειδητοποίησα πως έχω περάσει το σταθμό μου αρκετά… Έπρεπε να βάλω τα γέλια: με απόλυτη αφοσίωση διαβάζω  παραμύθι στην κρητική διάλεκτο γραμμένο σε στοίχους κάνοντας βόλτες στη μητρόπολη της νότιας Μοραβίας το Μπρνό…   

Οι όποιες ιστορίες, η όποια φιλία με τη συγγραφέα, δεν αλλοιώνουν την ποιότητα του βιβλίου. Το κοράσι στον καθρέφτη έγραψε η Αγιονικολιώτισσα Ειρήνη Παγκάλου, μια κοπέλα της διπλανής πόρτας, με τη φήμη της ευαίσθητης και πιστής φίλης, χωρίς ιδιοτέλεια, προικισμένη όμως με πολλά καλλιτεχνικά ταλέντα. Με απίστευτα ζωντανή ντοπιολαλιά εξιστορεί σε μορφή θεατρικού έργου ένα παραμύθι για δύο κορίτσια, δύο αδελφές τις οποίες η μοίρα χωρίζει φαινομενικά οριστικά. Το παραμύθι γεννήθηκε στη φαντασία της Ειρήνης. Δεν είναι παραδοσιακό, αλλά φέρει τη σφραγίδα αιώνων, δεμένο με τον τόπο. Παρόλο που το βιβλίο είναι  επικό, δεν λείπουν ούτε πιο γενικές ανησυχίες:
Ποιος τα γνωρίζει από μας τση μοίρας τα παιγνίδια
που βάζει μάνες και παιδιά σε χωριστά ταξίδια.

            Μα αν δρόμο νιώθεις πιο σωστό να στέκεται ομπρός σου,
περπάτα και έλα σε εμάς, ο νους είναι δικός σου.

Η φαντασία, το παρόν, το μέλλον κι η ευχή ντως,
όλα μαζί μπερδεύτηκαν και φτιάξαν τη ζωή ντως.

Η γλώσσα κυλάει απίστευτα ομαλά, ρέει με ρυθμό και δεν θα σας κουράσουν ούτε λεπτομερείς περιγραφές. Ίσα ίσα δημιουργούν τις προϋποθέσεις να γίνετε και ‘σεις μέρος της ιστορίας, μάρτυρες επί τόπου. Επίσης μας δίνουν να καταλάβουμε πως η Ειρήνη ζωγραφίσει κιόλας και με αυτό τον τρόπο η λογοτεχνία της αυθόρμητα "κουβαλάει" και εικόνες, πραγματικούς πίνακες:

            Σ’ όλο το δρόμο το Λενιώ εχάζευε τη Χώρα,
όλα σαν ψέμα τση ‘μοιαζαν, λες και δε ζει στο τώρα.
Σπίτια μικρά, πολύχρωμα σαν τ’ ουρανού το τόξο,
νεράιδες, νάνοι, ξωτικά καθόντουσαν απ΄ όξω.
Χίλια ρυάκια τρέχανε, ποτίζαν τα λιβάδια,
μέσα στην ώρα φτάξανε στο σπίτι τζης ανάδια.
            Σε λίμνη ήρεμη, πλατιά, νούφαρα γεμισμένη,
            Η κατοικία τση Νονάς, στη  μέση ήταν κτισμένη.
            Φεγγοβολούσε το γυαλί στου ήλιου τα παιγνίδια,
κισσοί λουλούδια, γιασεμιά κρέμονταν σαν στολίδια.
Και μια λευκή τριανταφυλλιά στην πόρτα τζης πλεγμένη,
γινόταν καλωσόρισμα στους φίλους που προσμένει.

          Το παραμύθι είναι αισιόδοξο. Δεν παρουσιάζει μαγικές λύσεις απίστευτων καταστάσεων. Απλώς προσεγγίζει μια αναμφισβήτητη ισορροπία ανάμεσα στα θλιβερά και στα χαρούμενα, στη φαντασία και την καθημερινότητα, με κέντρο βάρους σε μια αρχαία φιλοσοφία της υπαίθρου όπου τα πάντα ανήκουν σ' ένα αδιάσπαστο σύνολο: το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, το ορατό και το αόρατο, οι ζωντανοί με τους νεκρούς, οι άνθρωποι με τη φύση, η πραγματικότητα και τα όνειρα…

            Κάπου εδώ θα βάζαμε μια όμορφη τελεία
μα ο ποιητής μας θέλησε και άλλη μια ιστορία…

Υ.Γ.         
* Η κρητική ντοπιολαλιά δεν αποτελεί εμπόδιο για τους μη-κρητικούς αναγνώστες αφού το τεύχος περιλαμβάνει και λεπτομερής λεξικό των κρητικών λέξεων που εμφανίζονται στο κείμενο.
* Συγχαρητήρια αξίζουν και οι εκδόσεις Ιωλκός για την επιλογή τους και την ευαίσθητη περιποίηση της έκδοσης.
* Η Ειρήνη επίσης κυκλοφόρησε την ποιητική συλλογή της με χαρακτηριστικό τίτλο Ανοίγοντας φτερά, εικονογραφημένο από την ίδια.


Βιβλιοπαρουσίαση:
Βέρα Κλώντζα.-Γιάκλοβα
Πανεπιστήμιο του Μασαρύκ στο Μπρνο
Αρχαιολόγος, συγγραφές
Μέλος της Ένωσης Τσέχων Συγγραφέων