Είμαστε μια παρέα φίλων από την Τσεχία που ζούμε σε μια μικρή πόλη στην Κρήτη. Ξεκινήσαμε να βρισκόμαστε μεταξύ μας για να έχουμε εμείς και τα παιδιά μας παρέα για τον ελεύθερο χρόνο. Οι συναντήσεις μας άρχισαν με τον καιρό να γίνονται πιο οργανωμένες συνειδητοποιώντας πως τα παιδιά μας μέσω των κοινών παιχνιδιών γίνονται πιο συνεργάσιμα μεταξύ τους αλλά και με μας. Λατρεύουν να παίζουμε όλοι μαζί, τους ενθουσιάζει όταν εμείς λαμβάνουμε μέρος σε παιχνίδια τα οποία δημιούργησαν μόνα τους και πως αποκτούν εμπιστοσύνη προς εμάς με εντελώς φυσιολογικό τρόπο. Χαίρονται όταν κάτι δημιουργούν ή καταφέρνουν κάτι καινούργιο. Καλυτέρευσε η συμπεριφορά τους καθώς επίσης και το λεξιλόγιο και οι γνώσεις τους. Καταλάβαμε πως το πιο απλό παιχνίδι μπορεί να λειτουργεί έναντι στην ξενοφοβία και μισανθρωπία. Επίσης συνειδητοποιήσαμε πόσο πλούσια είναι η καλλιτεχνική δημιουργία προσδιορισμένη για τα παιδιά στην Τσεχία και στη Σλοβακία, με ρίζες βαθιά στο 19ο αιώνα με την κορυφαία φάση των δεκαετιών 1970 – 1980 και πως είναι κρίμα να καταναλώνεται μόνο σε αυτές τις δύο χώρες. Και εμείς αποκτήσαμε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στην επικοινωνία με τα ίδια μας τα παιδιά, γίναμε πιο δημιουργικές και πιο χαρούμενες. Θα θέλαμε να μοιραστούμε το υλικό που εντελώς αυθόρμητα συλλέξαμε.

Διαβάστε, κάντε μας κριτική, σχολιάστε και προσθέστε δικές σας ιδέες!


Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Όλα όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο.



Αυτή τη φορά σας προτείνουμε ένα βιβλίο το οποίο έγραψε ένας Αμερικάνος συγγραφές Robert Fulghum και φέρνει τίτλο:

Όλα όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο.




Όλα όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο.
Η σοφία δεν βρίσκεται στην κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί στα λοφάκια από άμμο, στο Νηπιαγωγείο. Αυτά είναι τα πράγματα που μαθαίνεις:
Να μοιράζεσαι τα πάντα.

Να παίζεις τίμια.

Να μη χτυπάς τους άλλους.
Να δίνεις και να παίρνεις.
Να λες συγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον.
Nα μαθαίνεις, να σκέπτεσαι, να σχεδιάζεις, να ζωγραφίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και να εργάζεσαι.
Να βγαίνεις στο δρόμο και να κρατιέσαι χέρι με χέρι και να μένεις μαζί με τους άλλους.
Να αντιλαμβάνεσαι τα θαύματα. Να θυμάσαι το μικρό σπόρο μέσα στο δοχείο από φελιζόλ ' οι ρίζες πάνε προς τα κάτω και το φυτό προς τα πάνω ' κανείς πραγματικά δεν ξέρει πώς και γιατί, αλλά όλοι μας μοιάζουμε σ' αυτό.
Να θυμάσαι τη λέξη "κοίτα" - παρατήρησε. Όλα όσα πρέπει να ξέρουμε βρίσκονται κάπου εδώ μέσα. Ο χρυσός κανόνας - η αγάπη, η οικολογία, η πολιτική, η ισότητα και η υγιεινή ζωή.
Πάρτε την κάθε μια από αυτές τις συμβουλές και εφαρμόστε τη στην οικογενειακή σας ζωή, στην εργασία σας, στην κυβέρνησή σας, στον κόσμο σας ' - θα παραμείνει αληθινή, ξεκάθαρη, σταθερή.
Ανεξάρτητα από την ηλικία μας, είναι καλύτερα όταν βγαίνουμε έξω στον κόσμο να κρατιόμαστε από το χέρι και να είμαστε μαζί με τους άλλους.


Εμείς κάναμε τα διηγήματά του, γεμάτα ανθρωπιά και κατανόηση, αφορμή να μάθουμε τα παιδιά πως και τα λουλούδια πρέπει να γεννηθούν, να τα φροντίζουμε και αν δεν το κάνουμε καλά θα πεθάνου, πως θα ζήσουν και θα γίνουν όμορφα φυτά...και στο τέλος, όταν θα δώσουν τους καρπούς... θα πεθάνουν...

 
  
  














Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου