Είμαστε μια παρέα φίλων από την Τσεχία που ζούμε σε μια μικρή πόλη στην Κρήτη. Ξεκινήσαμε να βρισκόμαστε μεταξύ μας για να έχουμε εμείς και τα παιδιά μας παρέα για τον ελεύθερο χρόνο. Οι συναντήσεις μας άρχισαν με τον καιρό να γίνονται πιο οργανωμένες συνειδητοποιώντας πως τα παιδιά μας μέσω των κοινών παιχνιδιών γίνονται πιο συνεργάσιμα μεταξύ τους αλλά και με μας. Λατρεύουν να παίζουμε όλοι μαζί, τους ενθουσιάζει όταν εμείς λαμβάνουμε μέρος σε παιχνίδια τα οποία δημιούργησαν μόνα τους και πως αποκτούν εμπιστοσύνη προς εμάς με εντελώς φυσιολογικό τρόπο. Χαίρονται όταν κάτι δημιουργούν ή καταφέρνουν κάτι καινούργιο. Καλυτέρευσε η συμπεριφορά τους καθώς επίσης και το λεξιλόγιο και οι γνώσεις τους. Καταλάβαμε πως το πιο απλό παιχνίδι μπορεί να λειτουργεί έναντι στην ξενοφοβία και μισανθρωπία. Επίσης συνειδητοποιήσαμε πόσο πλούσια είναι η καλλιτεχνική δημιουργία προσδιορισμένη για τα παιδιά στην Τσεχία και στη Σλοβακία, με ρίζες βαθιά στο 19ο αιώνα με την κορυφαία φάση των δεκαετιών 1970 – 1980 και πως είναι κρίμα να καταναλώνεται μόνο σε αυτές τις δύο χώρες. Και εμείς αποκτήσαμε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στην επικοινωνία με τα ίδια μας τα παιδιά, γίναμε πιο δημιουργικές και πιο χαρούμενες. Θα θέλαμε να μοιραστούμε το υλικό που εντελώς αυθόρμητα συλλέξαμε.

Διαβάστε, κάντε μας κριτική, σχολιάστε και προσθέστε δικές σας ιδέες!


Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

Φάτνη και Χριστούγεννα στην εποχή της κρίσης



Το 1291 στην Ρώμη κτίστηκε η πρώτη φάτνη. Αναπαράσταση της γέννησης του Κυρίου. Στην Τσεχία εμφανίστηκε η πρώτη φάτνη, που στα τσέχικα περιγράφεται με τη λέξη Βηθλεέμ το 1560 και από τότε σχεδόν σε κάθε εκκλησία, σε πολλά σπίτια υπάρχουν "μοντέλα" γέννησης του Ιησού. Ενώ στην Ελλάδα είναι συνήθως σε πραγματικό μέγεθος, στην Τσεχία πρόκειται για μικρές φιγούρες τοποθετημένες στο τοπίο με τη θεία οικογένεια στο κέντρο και δεκάδες, εκατοντάδες προσκυνητές. Πριν φτιάχναμε οι άνθρωποι τις φάτνες από ξύλο, χαρτί, αλλά και γυαλί, από ζύμη για ψωμί κ' από κερί. Οι μεγαλύτερες φάτνες φτιάχνανε οι δημιουργοί τους όλη τη ζωή. Κάθε χρόνο μερικές φιγούρες. Μερικές φάτνες έχουν και μηχανισμό. Παραμονή των Χριστουγέννων πηγαίνουν παιδιά με τους μπαμπάδες συνήθως να δουν τη φάτνη στην εκκλησία ή στο μουσείο. Η απουσία τους από το σπίτι δίνει την ευκαιρία για τις τελευταίες προετοιμασίες για ένα βράδυ γεμάτο εκπλήξεις, μυστήριο και μαγεία.


'Ίσως θα πείτε : "δεν έχουμε καμία όρεξη για Χριστούγεννα. Η εποχή είναι δύσκολη, γεμάτη αβεβαιότητα. Δεν ξέρουμε πως να φροντίζουμε τα απαραίτητα τις μέρες που μας έρχονται και εσείς με την τρέλα σας... Εξάλλου, δεν καταφέραμε να πάρουμε στα παιδιά δώρα που θέλαμε..." Σύμφωνοι. Και εμείς ζούμε σε αυτό τον κόσμο και έχουμε τα ίδια προβλήματα που έχει ο περισσότερος κόσμος. Εμείς εκλαμβάνουμε τα Χριστούγεννα σαν μια περίοδο που μπορούμε να σταματήσουμε για θίγω και να σκεφτούμε τι θα γίνει παραπέρα, μήπως μέσα στο κακό και σάπιο ριζώνει κάτι το ελπιδοφόρο όπως στη σπηλιά του Βηθλεέμ (πραγματικά ή μεταφορικά, δεν έχει και τόση σημασία). Δεν καλούμε κανένα να κλείνει τα μάτια εντοπίων της πραγματικότητας και να παριστάνει τον χαζοχαρούμενο. Προσπαθήστε όμως να ετοιμάζετε ότι καλύτερη ατμόσφαιρα μπορείτε για να αντλήσετε πρώτα εσείς τη θετική ενέργεια και δύναμη. Τίποτα δεν θα σας δόση περισσότερη χαρά και αποφασιστικότητα από τα παιδικά μάτια γεμάτα ευτυχία. Όταν τα παιδιά σας θα μεγαλώσουν, θα θυμούνται ότι κάνατε τις μέρες των Χριστουγέννων, την ενέργεια και διάθεση που επικρατούσε. Το καινούργιο μοντέλο του μπατμαν δεν θα θυμάται κανείς... Τα δώρα; Τα δώρα και τα ψώνια... Τι σημασία έχουν τελικά; Ίσως στα παιδιά σας θα αρέσει πιο πολύ ότι θα είστε όλοι μαζί, μια παρέα, ότι συζητάτε και παίζετε. 
Επίσης τα Χριστούγεννα μπορούν να γίνουν ευκαιρία να μιλήσουμε με τα παιδιά τι τελικά είναι σημαντικό και τι επιφανειακό. Το θα πει "κρατάω την ελπίδα στα χέρια μου" και το "παραδίνομαι στην κακή μοίρα".
Μακάρι να πάρουμε φέτος  τη δύναμη, την ενέργεια, την αποφασιστικότητά να αλλάξουμε αυτό τον άδικο κόσμο!
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου