Είμαστε μια παρέα φίλων από την Τσεχία που ζούμε σε μια μικρή πόλη στην Κρήτη. Ξεκινήσαμε να βρισκόμαστε μεταξύ μας για να έχουμε εμείς και τα παιδιά μας παρέα για τον ελεύθερο χρόνο. Οι συναντήσεις μας άρχισαν με τον καιρό να γίνονται πιο οργανωμένες συνειδητοποιώντας πως τα παιδιά μας μέσω των κοινών παιχνιδιών γίνονται πιο συνεργάσιμα μεταξύ τους αλλά και με μας. Λατρεύουν να παίζουμε όλοι μαζί, τους ενθουσιάζει όταν εμείς λαμβάνουμε μέρος σε παιχνίδια τα οποία δημιούργησαν μόνα τους και πως αποκτούν εμπιστοσύνη προς εμάς με εντελώς φυσιολογικό τρόπο. Χαίρονται όταν κάτι δημιουργούν ή καταφέρνουν κάτι καινούργιο. Καλυτέρευσε η συμπεριφορά τους καθώς επίσης και το λεξιλόγιο και οι γνώσεις τους. Καταλάβαμε πως το πιο απλό παιχνίδι μπορεί να λειτουργεί έναντι στην ξενοφοβία και μισανθρωπία. Επίσης συνειδητοποιήσαμε πόσο πλούσια είναι η καλλιτεχνική δημιουργία προσδιορισμένη για τα παιδιά στην Τσεχία και στη Σλοβακία, με ρίζες βαθιά στο 19ο αιώνα με την κορυφαία φάση των δεκαετιών 1970 – 1980 και πως είναι κρίμα να καταναλώνεται μόνο σε αυτές τις δύο χώρες. Και εμείς αποκτήσαμε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στην επικοινωνία με τα ίδια μας τα παιδιά, γίναμε πιο δημιουργικές και πιο χαρούμενες. Θα θέλαμε να μοιραστούμε το υλικό που εντελώς αυθόρμητα συλλέξαμε.

Διαβάστε, κάντε μας κριτική, σχολιάστε και προσθέστε δικές σας ιδέες!


Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

To «βραδινό αγοράκι»


 γεννήθηκε στο ατελιέ του ζωγράφου Ράντεκ Πίλαρζ (Radek Pilař, 1931 - 1993)  ο οποίος έδωσε ζωή και στην οικογένεια του Ρουμτσαϊς, ενός τσαγκάρη από την πόλη Γιτσίν που μετά που προσέβαλε «το πόδι του δημάρχου  Χουμπάλ» αναγκαστικά μετακόμισε στο δάσος και έγινε κάτι σαν το Ρομπέν των δασών. Παντρεύτηκε την όμορφη και καλόκαρδη Μάνκα και είχαν μαζί ένα γιο, τον Τσιπίσεκ.  Ο Ρουμτσαϊς με παραδειγματική συνέπεια προστάτευε το δάσος που έμενε, τα ζώα του και τους υπολοίπους «παραμυθένιους» κατοίκους του όπως τις νεράιδες, τον πράσινο Βόντνικ που ζούσε στην λιμνούλα, τον γίγαντα, το μικρό κεραυνό και άλλους. Ο μεγαλύτερος τους μπελάς ήταν ένας κακός ιδιοτελείς και αφελείς  δούκας. Στο τέλος κατάφερε να το διώξει κ’ επέστρεψε στο τσαγκάρικο στην κεντρική πλατεία της πόλης Γίτσιν.
Κύριοι Τστβρτεκ και Πίλαρζ


Τις ιστορίες του Ρούμτσαϊς, της Μάνκας και του Τσιπίσεκ έγραψε ο Βάτσαφ Τστβρτεκ (Václav Čtvrtek, 1911 – 1976). Οι τόμοι αυτοί, γεμάτοι πανέμορφες  εικόνες του Ράντεκ Πίλαρζ  δε λείπουν από τις περισσότερες παιδικές βιβλιοθήκες της Τσεχίας εδώ και 40 χρόνια.  Ο Τστβρτεκ έγραψε πάνω από 50 παιδικά βιβλία. Στη σειρά των βραδινών τηλεοπτικών παραμυθιών τα παιδιά γνώρισαν και απόλαυσαν πολλές από τις ιστορίες του. Πολλά από τα βιβλία του Τστβρτεκ εκδίδονται ασταμάτητα από τη δεκαετία 1950 χωρίς να έχουν χάσει τη φρεσκάδα τους. 
Ιδιαίτερα αγαπημένα παραμύθια είναι:
Παραμύθια που κρύβει το βρύο και οι φτέρες

Θα σας πω για τη νεράιδα Αμάλκα

Ταξίδια του καροτσέρη Σεϊτρότσεκ
    Βόντνικ Τσεσίλκο
Η κουκλίτσα από την παπαρούνα και πεταλούδα Εμανουέλ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου