Είμαστε μια παρέα φίλων από την Τσεχία που ζούμε σε μια μικρή πόλη στην Κρήτη. Ξεκινήσαμε να βρισκόμαστε μεταξύ μας για να έχουμε εμείς και τα παιδιά μας παρέα για τον ελεύθερο χρόνο. Οι συναντήσεις μας άρχισαν με τον καιρό να γίνονται πιο οργανωμένες συνειδητοποιώντας πως τα παιδιά μας μέσω των κοινών παιχνιδιών γίνονται πιο συνεργάσιμα μεταξύ τους αλλά και με μας. Λατρεύουν να παίζουμε όλοι μαζί, τους ενθουσιάζει όταν εμείς λαμβάνουμε μέρος σε παιχνίδια τα οποία δημιούργησαν μόνα τους και πως αποκτούν εμπιστοσύνη προς εμάς με εντελώς φυσιολογικό τρόπο. Χαίρονται όταν κάτι δημιουργούν ή καταφέρνουν κάτι καινούργιο. Καλυτέρευσε η συμπεριφορά τους καθώς επίσης και το λεξιλόγιο και οι γνώσεις τους. Καταλάβαμε πως το πιο απλό παιχνίδι μπορεί να λειτουργεί έναντι στην ξενοφοβία και μισανθρωπία. Επίσης συνειδητοποιήσαμε πόσο πλούσια είναι η καλλιτεχνική δημιουργία προσδιορισμένη για τα παιδιά στην Τσεχία και στη Σλοβακία, με ρίζες βαθιά στο 19ο αιώνα με την κορυφαία φάση των δεκαετιών 1970 – 1980 και πως είναι κρίμα να καταναλώνεται μόνο σε αυτές τις δύο χώρες. Και εμείς αποκτήσαμε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στην επικοινωνία με τα ίδια μας τα παιδιά, γίναμε πιο δημιουργικές και πιο χαρούμενες. Θα θέλαμε να μοιραστούμε το υλικό που εντελώς αυθόρμητα συλλέξαμε.

Διαβάστε, κάντε μας κριτική, σχολιάστε και προσθέστε δικές σας ιδέες!


Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

Καλησπέρα!


Κάθε βράδυ, εφτά παρά τέταρτο εδώ και 46 ολόκληρα χρόνια κάθονται όλα τα παιδιά της Τσεχίας και Σλοβακίας μπροστά στις τηλεοράσεις για να παρακολουθήσουν το παραμύθι τους πριν πάνε για ύπνο.
            Η παράδοση αυτή ξεκίνησε 2 Ιανουαρίου του 1965 και από τότε ένα αγόρι με καπέλο από διπλωμένη εφημερίδα στην Τσεχία και ένας παππούλης βοσκός στη Σλοβακία σημαδεύουν τις βραδιές των παιδιών της κεντρικής Ευρώπης. H εκπομπή διαρκεί περίπου 15 λεπτά και ονομάζεται «Βετσερνίτσεκ» (Večerníček), που θα μπορούσαμε να μεταφράσουμε σαν «Βραδινό αγοράκι».

            Το βράδυ ξεκινάει έτσι:
 


            Μετά ακολουθεί ένα παραμύθι. Για παράδειγμα «Ο τυφλοπόντικας και η φλωγιέρα"


            Μερικές φορές ακολουθεί και ένα τραγούδι:
"Είμαι μουσικός και έρχομαι από την Τσεχία,
είμαστε μουσικοί και ερχόμαστε σε σας..."

Μετά, γύρω στις 19,30 είναι τα περισσότερα αλλά βασικά τα μικρά παιδιά στα κρεβατάκια τους… 

Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες , ,

1 σχόλιο:

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)