Είμαστε μια παρέα φίλων από την Τσεχία που ζούμε σε μια μικρή πόλη στην Κρήτη. Ξεκινήσαμε να βρισκόμαστε μεταξύ μας για να έχουμε εμείς και τα παιδιά μας παρέα για τον ελεύθερο χρόνο. Οι συναντήσεις μας άρχισαν με τον καιρό να γίνονται πιο οργανωμένες συνειδητοποιώντας πως τα παιδιά μας μέσω των κοινών παιχνιδιών γίνονται πιο συνεργάσιμα μεταξύ τους αλλά και με μας. Λατρεύουν να παίζουμε όλοι μαζί, τους ενθουσιάζει όταν εμείς λαμβάνουμε μέρος σε παιχνίδια τα οποία δημιούργησαν μόνα τους και πως αποκτούν εμπιστοσύνη προς εμάς με εντελώς φυσιολογικό τρόπο. Χαίρονται όταν κάτι δημιουργούν ή καταφέρνουν κάτι καινούργιο. Καλυτέρευσε η συμπεριφορά τους καθώς επίσης και το λεξιλόγιο και οι γνώσεις τους. Καταλάβαμε πως το πιο απλό παιχνίδι μπορεί να λειτουργεί έναντι στην ξενοφοβία και μισανθρωπία. Επίσης συνειδητοποιήσαμε πόσο πλούσια είναι η καλλιτεχνική δημιουργία προσδιορισμένη για τα παιδιά στην Τσεχία και στη Σλοβακία, με ρίζες βαθιά στο 19ο αιώνα με την κορυφαία φάση των δεκαετιών 1970 – 1980 και πως είναι κρίμα να καταναλώνεται μόνο σε αυτές τις δύο χώρες. Και εμείς αποκτήσαμε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στην επικοινωνία με τα ίδια μας τα παιδιά, γίναμε πιο δημιουργικές και πιο χαρούμενες. Θα θέλαμε να μοιραστούμε το υλικό που εντελώς αυθόρμητα συλλέξαμε.

Διαβάστε, κάντε μας κριτική, σχολιάστε και προσθέστε δικές σας ιδέες!


Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Η ΠΡΑΓΑ όπως δεν τη δείχνουν οι τουριστικοί οδηγοί


Πράγα!
Το όνομά της τραγουδάει πάντα στην καρδιά σου,
αρκεί να τη δες μια φορά.
Η ίδια είναι τραγούδι
συνυφασμένο με το χρόνο.
Κ’ εμείς την αγαπάμε.
Ας ακούγεται λοιπόν!

Τα πρώτα, ακόμα ευτυχισμένα μου όνειρα,
έλαμπαν πάνω στις σκεπές της
σαν αερόστατα
και χανόντουσαν στο άγνωστο.
Τότε ήμουν ακόμα νέος.

Μια φορά ακούμπησα το μάγουλό μου
στις πέτρες  ενός παμπάλαιου τοίχου
στις κάτω γειτονιές του  Κάστρου
και στο αφτί μου ξαφνικά
ακούστηκε  μια σκοτεινή δόνηση
που έβγαινε από το βάθος του χρόνου.
Δονούσε
το μακρινό παρελθόν.
Τρόμαξα,
αλλά ο ζεστός μαλακός σχιστόλιθος
μου ψιθύρισε φιλικά:

Πήγαινε! Σε περιμένουν πολλά μαγικά!
Και τραγούδα! Υπάρχει λόγος!
Μόνο μη λες ψέματα!

Πήγα και δεν έλεγα ψέματα.
Και σ’ εσάς, έρωτές μου,
μόνο λίγα…

Έτσι έβλεπε την Πράγα ο Τσέχος Νομπελίστας ποιητής  Γιαρόσλαφ Σαϊφερτ (Jaroslav Seifert, 1901 - 1986) και πράγματι, όποιος πήγε έστω μια φορά στην Πράγα, σαν να έμενε ένα τραγούδι μέσα του...  Συμφωνείτε; 




Άλλος ίσως θα έκανε μια διαφορετική περιγραφή:

Πια είσαι;  

Ζωντανή ή νεκρή;
Μωσαϊκό του χρόνου;
Ιστός των αιώνων;
Γυναίκα που περνάει τα καλύτερά της χρόνια
Ή ένα ανέμελο κοριτσάκι;
Μήπως λίγο 
πόρνη;
Ή κουλτουριάρα ποιήτρια;
Τίποτα απ’ αυτά.
Μόνο μερικές 
έξυπνα τακτοποιημένες
πέτρες!
Όλοι σε ποθούν,
όλοι σε βρίζουν,
όλοι σε σένα πάνε.
Τέλεια πόδια
και τρύπιο καλσόν.
Παντοτινή ερωμένη των τραυματισμένων ψυχών,
αγκαλιά 
ανοιχτή για όλες τις μούσες,
σκηνή των αποτυχημένων,
κρυψώνα των περίεργων,
έρωτας όλων που μόνο σ’ ακούμπησαν.
Είσαι μια χαιρέκακη προδότρια!
Ή αμετακίνητη σοφή φίλη Σαπφώ;
Τίποτα απ’ όλα αυτά
Είσαι απλά
η Πράγα.
* Το ποίημα και η   μετάφραση  του ποιήματος του Σαϊφέρτ: Βέρα Κλώντζα-Γιάκλοβα


Ο μουσικοσυνθέτης Μπέντριχ Σμέτανα (Bedřich Smetana, 1824 - 1864), την άκουσε κάπως έτσι:




Και τι σχέση έχει η Πράγα με τα παραμύθια; αναρωτιέστε προφανώς. Η Πράγα, πρώτα απ' όλα, είναι η ίδια ένα μεγάλο παραμύθι. Μέσα στον κάθε τοίχο, στο κάθε πατάρι ή κελάρι, κάτω από κάθε πέτρα του καλντεριμιού ζει κάποιο φάντασμα.  Κάθε πόρτα κρύβει περίεργες ιστορίες και μύθους. Στην Πράγα τα φαντάσματα έχουν δικό τους μουσείο! http://www.muzeumpovesti.cz/
                                                      
Και όχι μόνο μουσείο! Γυρίστηκε και ταινία για 'κείνα! 
"Κατσικίσια ιστορία" μιλάει για ένα χωριατόπουλο, τον Κούμπα, ο οποίος με την κατσίκα του πήγε στην Πράγα, δούλεψε με τον μάστορα Χάνους ο οποίος έφτιαξε το Αστρονομικό ρολόι της Παλαιάς Πράγας, ερωτεύτηκε, έμπλεξε (εύκολα), ξέμπλεξε (δύσκολα)...
H ταινία γυρίστηκε το 2008 και με μεγάλη επιτυχία μεταγλωττίστηκε στα αγγλικά: 

Η ιστορία της ταινίας είναι ένας μύθος βασισμένος σε πραγματικά γεγονότα που σχετίζεται με το Αστρονομικό ρολόι της Πράγας. Μέχρι και σήμερα λειτουργεί και καθημερινά το απολαμβάνουν  χιλιάδες τουρίστες από όλο τον κόσμο. Πέρσι το ρολόι γιόρτασε 600 χρόνια αδιάκοπης λειτουργίας:



Αφού μιλάμε για περίεργες τρομακτικές ιστορίες και φαντάσματα  της Πράγας, δεν πρέπει να αρκεστούμε με 'κείνα που ζουν στο κέντρο της Παλαιάς Πόλης, της Μικρής Πλευράς, στο Βίσεχράντ ή στο Χράντσανυ και είναι κάπως "κυριλέ". Θα ήταν άδικο να ξεχάσουμε τις ιστορίες των εργατικών συνοικιών, όπως είναι το θρυλικό Ζίζκοφ. Εκεί οι εφιάλτες δεν είναι υπόθεση της νύχτας μόνο. Ξέρετε για παράδειγμα τι θα σας συμβεί όταν θα ράψετε στο κεφάλι σας ξένο αφτί; Δέστε ένα μικρό απόσπασμα μιας ιστορίας ενός φτωχού ζητιάνου από το Ζίζκοφ (ταινία Μια νύχτα σε μια πόλη, 2007). 


Αν δεν σας τρομάξαμε ούτε κουράσαμε, πάρτε το πρώτο τρένο "που τρέχει προς την Πράγα", πηγαίνετε στο "Γραντχότελ που έχουν σούπερ σερβιτόρες"
 όπως λέει το τσέχικο "ρεμπέτικο" παρακάτω:



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου